حقیقت تو،حقیقت من...
دلتنگیهای آدمی را باد ترانه ای میخواند و رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده میگیرد و هر دانه ی برفی به اشکی نریخته می ماند.سکوت سرشار از سخنان نا گفته است،ازحرکات ناکرده،اعتراف به عشقهای نهان وشگفتیهای بر زبان نیامده؛در این سکوت حقیقت تونهفته است؛ حقیقت تو،حقیقت من...
